Kendimiz dışın da,kimleri sevmedik ki.!Kimlerin peşine düşüp,ömrümüzü vermedik ki.!kimler için üzülüp,kimleri silmedik ki.!Yıllarımız gitti..“Artık en çok kendimi seviyorum..”Kimseyi merak etmiyorum;Kimseyle ilgilenmiyorum;Bazıları, arayıp sormadığım için bana kızıyorlarmış galiba.!Umurumda değil;Yıllarım gitti…✍️ Hakan Emir TÜRKOĞLU 612

İnsan zamanla her şeyden çok sıkıldığı bir döneme geriyor.Tahammül seviyesi azalıp,artık kimseye gereğinden fazla katlanamıyor.Kimbilir, belki de bırakmayı öğreniyor.!O yüzdendir ki,Olacak her şeyi kabul edip,olmayana da üzülecek zamanları çoktan geçmiş oluyor…✍️ Hakan Emir TÜRKOĞLU 590

Özlem, kimi zaman bir kişiye, kimi zaman anılara, kimi zaman da yaşanmış duygulara karşı hissedilen“hasretin kokusudur.”Üzerinden ne kadar zaman geçerse geçsin özlemekten vazgeçilmez.!Özlem, bence ne bir şeye duyulan hasret,ne de ulu bir arzulayış;İçten içe ağlayış,ya da “YALNIZ” yaşayıştır..Yokluğunda hasretiyle yandıklarınız vardır;İliklerinize kadar özledikleriniz;O, artık sizden içeri bir sizdir;O olmadan eksiksinizdir;O “yarı/nızdır,”yarım kalan yanınızdır.Tamamlanmak için özleyerek…

Kadınlar kendilerinden daha çok bağlanan,her dediklerini yapan erkeklerden, karakterlerini ezdirdiklerini düşündükleri için zamanla sıkılırlar..Bir çok kadın,erkeğin teslimiyetinden hoşlanmaz..Bir kadın, erkeğe sahip olmak kolaylaştıkça, kendini o erkek için“fazla iyi” görüp birliktelikten haz almamaya başlar..Kadınların bir çoğunun“bal dudak’ tabirine uyan erkeklerden daha çok etkilendiği bir gerçek..Çünkü bu erkekler,koşturan olmalarını mümkün kılan birçok iyi özelliğe sahiptirler..İyi görünmek,özgüven,yaratıcılık,espri anlayışı,karizma,yüksek…

Uzun zamandırİnsanlarla daha az ilişki kurmayı, mümkünse hiç ilişki kurmamayı tercih ediyorum.Özellikle reel hayatta.Bu yüzden insani ilişkilerimi giderek azalttım;Kalabalıklar içinde yalnız olmak, diye bir deyim vardır.Kendimi yalnızken mutlu, kalabalıklar içinde ise yalnız hissediyorum..Aynı Bukowski’nin kendini tarif ettiği ruh halini taşıyorum.Çünkü, yalnızken yalnız değilim aslında;Çok okuyorum;Yazmaya çalışıyorum;Düşünüyorum;Huzurluyum..Ama kalabalıklar içinde, kendimi çok yalnız hissediyorum..İnsanları küçümsediğimden değil, kimseyi…

Dün, bir markete girmek için aracı çocuk parkının hemen yanına park ettim;Gayri ihtiyari, parkın içinde ki oynayan çocuklara baktım;Dört beş yaşlarında bir kız çocuğu kaydıraktan kayarken düştü;Parkın bankında onu seyreden annesi hemen yanına koştu;Onu ne azarladı, ne ah vah edip telaşlandı;Hiçbir şeycik söylemedi;Kızını yerden kaldırdı ve ona sarıldı;Evet sadece sarıldı;O kadar..O sarılış, söylenmesi gereken tüm…

Hep güçlü görünmekten,içim düğüm düğümken, başka düğümleri çözmekten yoruldum.!Herkese yetişmekten ama hep kendime geç kalmaktan yoruldum.!Yanlış anlaşılmalardan, hatta “ANLAŞILMAMAKTAN” yoruldum.!Değmeyen çabalardan, düştüğümde kendim kalkmak zorunda olmaktan yoruldum.!Ağlamaktan, gidişlerden, dönmeyişlerden yoruldum.!Sevdiklerimi, “dost” yapmaya çalışmaktan yoruldum.!Yüreğime kulak tıkayıp, mantıklı olmayaçalışmaktan yoruldum.!Haksız ithamlarla yaralanmaktan yoruldum.!Sevdiklerimden hak ettiğim değeri görmemekten yoruldum.!Değmeyenlere iyi davranmaktan, ama hep yara almaktan yoruldum.!Güvendiğim insanları…

Fırsat buldukça ziyaretlerine gittiğim, orada ise, kendimi tarifsiz huzurun için de bulduğum, birbirinden güzel, bir sürü meleğin bir arada olduğu çocukları görmek için geçen hafta Yetimhaneye gittim.Avlusuna girdiğim de, gözüme ilk ilişen, herkesten uzak, kendi yaşıtlarıyla oynamayı değil de, yaş farkı olmasına rağmen iki çocuğun birlikte oynamaları oldu..İlgimi çekti;İki ayrı yaşta çocuğun, nasıl olur da,…